Asaf’ın mikdarını bilmez Süleyman olmayan,
Bilmez insan kadrini âlemde insan olmayan..
Zülfüne dil vermeyen bilmez gönül ahvalini,
Anlamaz hal-i perişanı perişan olmayan..
Rızkına kani olan yardıma minnet eylemez
Alemin sultanıdır muhtac-ı sultan olmayan..
Kim ki, Hak’tan korkmaz ondan korkar erbab-ı kûl,
Her ne isterse yapar Hak’tan hirasan olmayan…
İtiraz eylerse nâdân Ziya hamuş olur,
Çünkü bilmez kadiri güftarı suhendan olmayan..
ZİYA PAŞA.
"...Kurşun Kalemler..." 
SERENAD…Yeşil pencerenden bir gül at bana, Işıklarla dolsun kalbimim içi. Geldim işte mevsim gibi kapına Gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ Açılan bir gülsün sen yaprak yaprak, Ben aşkımla bahar getirdim sana, Tozlu yollarından geçtim sana; İklimden şarkılar getirdim sana. Şeffaf damlalarla titreyen, ağır Koncanın altında bükülmüş her sak. Senin için karanfil, yasemin, zambak… Bir kuş sesi gelir dudaklarından; Gözlerin, gönlümde açan nergislir, Düşen öpüşlerdir dudaklarından Mor akasyalarda ürperen seher. Pencerenden bir gül attığın zaman Işıkla dolacak kalbimim içi. Geçiyorum mevsim gibi kapından Gözlerimde bullut, saçlarında çiğ.